Nationaal Park Lauwersmeer en de Waddenkust

Nationaal Park Lauwersmeer is één van de stops tijdens mijn rondreis langs de Waddenkust. Dat tripje begon in Groningen en gaat verder in Friesland.

 

“Nederlanders willen controle houden over water. Dat is niet iets van de laatste jaren maar dat doen we al sinds de inpoldering.” Ik sta bij het Lauwersmeer waar boswachter Jan Willems uitleg geeft met behulp van een kaart. “De Lauwerszee was deel van Waddenzee. Tot er een dijk gebouwd werd.”

 

Nationaal Park Lauwersmeer

De noodzaak voor zo’n dijk bleek na de Watersnoodramp in 1953 waarbij 1836 mensen verdronken. Er werd voor heel Nederland een Deltaplan opgesteld en overal kwamen dijken waarachter het veilig wonen is. Jan: “Er was nog wat gedoe tussen Groningen en Friesland over waar de dijk moest komen. Nu delen Friesland en Groningen dit bijzondere natuurgebied. Na aanleg van de dijk werd het zoute zeewater water heel snel zoeter en er begon van alles te groeien op de zandbanken.”

Dat was overigens niet het plan, want zoveel begroeiing is niet goed voor de aanwezige vogels. Maar ja de natuur doet wat ze wil. Nu zorgen 550 Schotse hooglanders en 350 konik paarden dat de nieuwe aanwas binnen de perken blijft. In de zomer krijgen ze hulp van kuddes gewone koeien.

 

Op pad in een vintage jeep

Ik ontmoet Jan bij het activiteitencentrum van het Nationaal Park Lauwersmeer. We springen in een vintage Landrover van ruim 50 jaar oud en stuiteren het natuurgebied in. Het begrip schokbreker bestond een halve eeuw geleden vast nog niet. We passeren het Land van juffrouw Ali met zoute grond waarop veel bijzondere planten groeien zoals orchideeën. Als je hier eind mei, begin juni bent, rijd je door een fleurige bloemenzee, leer ik. De bijzondere bloemen groeien ook op de gratis toegankelijke stranden van gras. Die moeten gemaaid worden, maar altijd om de orchideeën heen.

 

McDonalds voor vogels

Dan parkeert Jan de jeep tussen de struiken, voor een koffie met koek-stop. Maar we zijn niet de enige die er eten en drinken. Nationaal Park Lauwersmeer is als een McDonalds voor alles wat vliegt. Rondtrekkende vogels eten bijvoorbeeld veel duindoornbessen.

Zo’n jeeptocht is heerlijk, maar zelf het natuurgebied intrekken kan ook. Er zijn verschillende wandelingen en fietsroutes uitgezet. Je kunt zelfs helemaal om het meer heen fietsen, een toertje van 43 kilometer. Ook in het donker is het natuurgebied een aanrader. Lauwersmeer is een van de officiële blackspots van Nederland. Bij gebrek aan kunstmatig licht in de wijde omgeving, zie je de sterren veel helderder. Er is een speciale toren gebouwd waar je in alle rust de hemel kunt bewonderen.

 

Vegan bij restaurant ‘t Ailand

Maar ik ben overdag in het gebied. En buitenlucht maakt hongerig. Dat wordt dus lunchen bij ’t Ailand in de haven van Lauwersoog, aan de Friese kant van het Lauwersmeer. Het restaurant wordt gerund door Barbara en Jan Geertsema. Barbara was ooit vegetariër maar nu gaat ze toch van maandag t/m donderdag het wad op om te vissen. En ze eet die vangst ook. Het restaurant ontstond per ongeluk. Aanvankelijk was het een ontmoetingsplek waar mensen even koffie dronken en wat kletsten. Maar al snel bleven mensen langer zitten, en wilden ze ook iets te eten. Tussen het vissen door werden drie garageboxen zonder ramen omgebouwd tot de knusse plek die ’t Ailand nu is. Ik eet er heerlijk vegan tempeh, hummus met zeewier, brood met zeewier en een groentesoep. Want ja, de kok draait zijn hand niet om voor plantaardige gerechten.

Milieuvriendelijke excursies

Restaurant ’t Ailand is geopend van vr t/m zo van 11.00 tot 19.00 uur. En, heel leuk, je kunt er ook op plasticsafari met een rubberboot. Lekker diervriendelijk ‘vissen’ en nog goed voor het milieu ook.

 

IJs van Zuco in Dokkum

Dan verlaat ik Groningen en ga verder op onderzoek in buur-provincie Friesland. Ik heb helaas geen tijd om Dokkum uitgebreid te verkennen. Maar natuurlijk is er altijd tijd voor ijs, vegan ijs welteverstaan. Bij Zuco hebben ze ook dierlijk ijs van melk van hun eigen coöperatie maar standaard heb je ook keuze uit enkele veganistische smaken. En man o man, wat zijn die lekker. Dokkum gaat op de lijst voor een tweede bezoek in de zomer. De koffie die ze er schenken is trouwens ook een aanrader.

 

Culinaire topper in Harlingen

Ruim op tijd voor het diner check ik in in mijn hotel voor één nacht in Harlingen, met de toepasselijke naam Hotel Harlingen. Mooi centraal gelegen in het winkelgebied. En op loopafstand van het restaurant voor het diner, ’t Havenmantsje. Wow, dat is een avond lang genieten van een perfect 100% plantaardig menu. Dit is Mischelinsterrenkwaliteit voor een betaalbare prijs. Van het toetje met onder meer mandarijnsorbet en kokos tom kai krijg ik bijna tranen in mijn ogen, zo lekker. En dat terwijl ik eigenlijk bijna standaard desserts afsla omdat ik hartig nu eenmaal lekkerder vind.

In het volgende deel verken ik Harlingen verder. En reis ik door naar Noord-Holland. Mijn reis begon in Groningen waar ik kennis maakte met de natuur en de ziltige zaligheden van de Waddenkust.